वीरगंज । मकैको ठेला लछारपछार काण्ड पिडित गरिबका लागि एकजना साक्षात भगवान बनेर निस्किएका छन् । ती व्यक्ती भेटिएसँगै सिन्धुपाल्चोक मेलम्ची–१० का चेतेन्द्र आचार्य र उनकी पत्नी सीताको मकैको ठेला फिर्ता भएको हो । तिलक बस्नेतले उनीहरुको ठेला फिर्ता गर्न सहजिकरण गरिदिएका थिए । चेतेन्द्र आचार्य दम्पत्तीको मकैको ठेला नगर प्रहरीले उठाएको भिडिओ अहिले भाइरल भएसँगै काठमाडौं महानगरपालिकाका मेयर बालेन साहको समेत आलोचना भएको थियो।
उनीहरुलेले प्रधानमन्त्री निवास बालुवाटारबाट दुई सय मिटर उत्तरको चोकस्थित सडक किनारमा मकै पोल्न र मौसमअनुसारका फलफूल बेच्न थालेको १४ वर्ष भयो । आफूले खाइनखाई जोडेका पाँचवटा गाडा अहिलेसम्म नगर प्रहरीले उठाएइसकेको उनीहरुले बताएका छन् । आचार्यले आफूले पटक–पटक महानगर प्रहरीलाई घुस दिँदै आएको र यो पटक घुस दिन नमान्दा आफ्नो ठेला खोसिएको बताए । ‘यसपालि त नगर पुलिसले मागेको घूस नदिएरै मेरो गाडामा आँखा लगायो’ उनले भने, ‘नगरपालिकाको सइसाप हुनुहुन्छ । उहाँले ५ हजार माग्नुभएको थियो । हामीले दिएनौं’
उनले भने, ‘उहाँलाई दिने पैसाले त हाम्रो छोराछोरीलाई खुवाउन हुन्छ भन्ने ठान्यौं । हामीले पैसा नदिएपछि दुःख दिन थाल्यो । पैसा नदिएपछि उहाँले नै प्रहरी बोलाएको पो हो कि । नगरपालिकाले लास्टै पेलिरहेको छ । मकै पोलेर बूढाबूढीले दैनिक २ हजार ५ सय कमाउँथ्यौं । मैले १५ सय र बूढीले १ हजार । मकैको सिजन नहुँदा साग बेच्थ्यौं । पहिला अलिअलि पैसा माग्थ्यो । दिन्थें । गाडा र सामान लाँदैनथ्यो । सडकमा व्यापार गर्नेलाई ५ सय लिँदो रहेछ । मलाई पनि ५ हजार मागेको थियो’
‘तिमीहरू दिनमा २–३ हजार कमाउँछौं मलाई दिन सक्दैनौं’ भन्दै नगरपालिकाका प्रहरीले आफूलाई धम्क्याउने गरेको पनि चेचेन्द्रको दम्पतीले बिलौना गर्दैै भने । उनले फेरि भने, ‘पैसा नदिएपछि जहिले दुःख दिन थाल्यो । दुःख दिएपछि दुई दिनअघि त बूढीले नगर पुलिसलाई अगुल्टोले नै झोसिदिएछ । त्यो रिस पनि हुन सक्छ, हामीलाई देखिसहँदैन । कान्ति अस्पतालको गल्लीमा बस्दा लखेटेर सामाखुसी जाने ओरालोमा पु¥याउँथ्यो । कहिले महाराजगन्ज चोकमा पु¥याउँथ्यो । पैसा दिनेहरूलाई बस्न दिन्थ्यो ।’
उनले रुँदै भने, ‘आमाको उपचार गर्न ल्याएको अस्पतालको ट्वाइलेटबाट लडेर बित्नुभयो । बुबा १४ वर्षदेखि हराउनुभएको अझै केही पत्तो छैन । गाउँमा घर बनाएको थिएँ, छाना छाएको भोलिपल्टै लड्यो । गाउँ फापेन भनेर काठमाडौं आएको हुँ । बालेन्द्र शाहले जित्दा अब काम गर्न पाउने भएँ भनेर आस लागेको भन्दै उनले भने, ‘जाम हुने ठाउँमा पसल गरेको हो भने चित्त बुझ्थ्यो । भित्री रोडमा पनि काम गर्न नपाउने कुनामा बसेर त मकै पोल्न दिनुप¥यो नि ।’
उनले फेरि भने, ‘हामीसँग पैसा भएको भए रोडमा आउने नै थिएनौं । मकै पोल्न पनि नदिएपछि छोराछोरीलाई कसरी पढाउनु रु जागिर खाऔं, दुवै जनाले पढेको छैन । १० हजारको जागिरले पुग्दैन । बालेन्द्र सरले जित्दा अब त गाडामा मकै बेच्न पाइएला भन्ने आशा पनि आजदेखि म¥यो ।’घर बनाउँदा, छोराछोरी पढाउँदा, आमाबुबा पाल्दा लागेको ऋण मकै पोलेको पैसाले तिरिरहेको उनले बताए । एउटा फाइनान्सबाट डेढ लाख र अर्कोबाट २ लाख ऋण लिएको भन्दै उनले फाइनान्सको त्यो कागज पनि गाडासँगै लगेको गुनासो गरे ।
उनले भने, ‘गाडामा सय डेढ सय जम्मा गर्ने फाइनान्सको कागज पनि लग्यो । फलफूलको सिजनमा फलफूल पनि लग्ने गर्थे । यसपालि त नगर पुलिसले मागेको घूस नदिएरै मेरो गाडामा आँखा लगायो । नगरपालिकाको सइसाप हुनुहुन्छ । उहाँले ५ हजार माग्नुभएको थियो ।’
