प्रेरक प्रसंग :
एकपटक महान् वैज्ञानिक अल्बर्ट आइन्सटाइन एउटा विश्वविद्यालयका विद्यार्थीमाझ आफ्नो मन्तव्य दिन निम्त्याइएका थिए । निर्धारित समयमै आइन्सटाइन विश्वविद्यालयको सभाकक्षमा उपस्थित भए । सभाकक्षका कुर्सीहरू खचाखच भरिएका थिए । विश्वविद्यालयका प्राध्यापकदेखि विद्यार्थीसम्म सबै बडो उत्सुकतासाथ उनको प्रतीक्षा गरिरहेका थिए ।

आइन्सटाइन सभाकक्षको मञ्चमा पुगेपछि उपस्थित सबैले आ–आफ्नो  सिटबाट उठेर कर्तल ध्वनिसाथ ताली  बजाएर  उनको  भव्य  स्वागत  गरे  ।  कार्यक्रम  सञ्चालकले  अत्यन्त  छोटो  औपचारिकतापछि आइन्सटाइनलाई माइक्रोफोन  हस्तान्तरण  गरे  ।  आइन्सटाइनले  आफ्नो  मन्तव्य  सुरु  गरे  ।  उनले विश्वविद्यालयका विद्यार्थीलाई उत्प्रेरणा दिने खालका केही विचार राखे ।

यस क्रममा उनले भने – हेर्नुहोस्  भाइबहिनीहरू !  हाम्रो  जीवनमा  मौका  पटक–पटक  आइरहँदैन  ।  जब आउँछ, त्यसलाई खेर जान नदिई  समाइहाल्नुपर्छ ।  त्यसरी  अचानक  आएको  मौकाको  सही  सदुपयोग गर्न सकिएन या जानिएन भने जीवनभर पछुताउनुपर्ने पनि हुन सक्छ ।  त्यसैले,  हाम्रो  शिरमाथि  आउने मौकालाई फुत्त उफ्रिएर(चलाएमान भै रहनु) समाइहाल्नुपर्छ ।

आइन्सटाइनको मन्तव्य ध्यानपूर्वक सुनिरहेका एक  विद्यार्थी  बीचमै आफ्नो  सिटबाट  अचानक  उठे र हात उठाए । आइन्सटाइनले उनलाई देखेर बोल्ने मौका दिए ।  विद्यार्थीले  प्रश्न  गरे–  हजुरले  भनेजस्तो मौका हाम्रो जिन्दगीमा कहिले आउँछ, त्यो पनि भनिदिनुभएमा हामी बुरुक्क  उफ्रिएर  त्यसलाई समाउने थियौँ । के हामीलाई यत्ति बताइदिन सक्नुहुन्छ ?

प्रश्न सुनेर मन्द मुस्कुराउँदै आइन्सटाइनले भने– जिन्दगीमा मौका कहिले आउँछ, त्यो भन्न सकिन्न । त्यही   पूर्वजानकारी   नहुने  भएकाले   नै  मौका  आएर  खेर  नजाओस्  भन्नका  लागि  हामी  जहिल्यै उफ्रिरहनुपर्छ  । अनि  मात्र  जहिले  त्यो  मौका  आउँछ,  त्यतिखेर  त्यसलाई  समात्न  तपाईंहरू  सक्षम हुनुहुनेछ । त्यसैले, जीवनमा उफ्रिन कहिल्यै नछाड्नुहोस् ।