बिरगंज । मुलुक काेभिड–१९ आतंकको त्रासदीमा छ। सत्ताधारी दलभित्र राजनीतिक द्वन्द्व र सत्ता संघर्ष जारी छ। सरकारले सुशासनको प्रत्याभूति दिन सकेको छैन र भ्रष्टाचारले पारदर्शी तथा विराट आकार लिएको छ। तर यही निराशा र विष्फोट हुन बाँकी जनआक्रोश यो चरणमा एउटा सानाे तर साहसी र मानवीय कदमले सत्ताको नायकत्व ग्रहण गरेका प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओली फेरि एकपल्ट धन्यवादका पात्र बनेका छन्- तेजाब आक्रमणलाई कडा दण्डनीय अपराध र सजायको व्यवस्थासँगै पीडितको उपचार र पुनर्स्थापनाको कानुनी व्यवस्था गरेवापत।
मुलुकमा विगत ६ वर्षयता तेजाब आक्रमणका घटना बढेका छन्। वास्तवमा, यस्ता सांघातिक घटनामा दोषीलाई दण्ड दिन संख्यालाई आधार बनाउनु आफैमा सत्ताको उदासीनता मानिनुपर्छ। यो आपराधिक घटनाविरुद्ध एक्लै चट्टानमा उभिएर समाज, अमिताभ बच्चन जस्ता अन्तर्राष्ट्रिय व्यक्तित्व, नेपाली समाज र अन्ततः सरकारको ध्यान खिच्न सक्नुमा अभियन्ता उज्वल विक्रम थापा त्यति नै प्रशंसाका पात्र छन्।
अक्सर यस्ता घटना र अपराधसँगै भ्रष्टाचारप्रति उदासीन रहेको सरकार र त्यसका मुखियाको संवेदना र समर्थन हासिल गर्नु थापाको ठूलो उपलब्धि हो। र, अहिले तेजाब आक्रमणका दाेषीहरुलाई कसूर हेरी २० वर्षको जेल सजायसँगै पीडितलाई औषधि खर्च दिनुपर्ने कानुनी प्रावधान ल्याउन व्यक्तिगत चासो लिएर ओलीले प्रधानमन्त्रीमा मानवीय संवेदना जीवित प्रमाण दिएका छन्।
२५ गते थापासँगै तेजाब पीडितहरुसँग भेटी दुई सातामै अध्यादेश ल्याउने प्रतिवद्धता मात्र जनाएनन् प्रधानमन्त्रीले,उनले त्यो समयसीमा भित्रै कानुन निर्माण गर्न महान्याधिवक्ता अग्नि खरेल र कानुन आयोगका सचिव माधव पौडेलसँग पनि आग्रह गरे। दुबै कार्यालयले छोटो अवधिमा प्रभावकारी कानुन ल्याउन समन्वयका साथ सहकार्य गरे।
समयसीमा भित्र प्रधानमन्त्रीका प्रतिवद्धता पूरा हुनु हाम्रो सन्दर्भमा आफैमा उपलब्धि हो। तर कानुन आफैमा कार्यान्वयन हुँदैन। त्यसका लागि अनुसन्धान, अभियोजन र न्यायपालिकामा संस्थागत समर्पण र प्रतिवद्धता पनि त्यत्तिकै आवश्यक हुन्छ।
यस्ता अपराधहरु पूर्णरुपमा दुरुत्साहित हुनुपर्छ। वास्तवमा सभ्य र मानवीय समाजमा यस्ता अपराध हुनै हुँदैन। तर भइहालेमा अपराधीहरुले समयमै कठोर दण्ड र पीडितहरुले उपचार र न्याय पाएमा कानुनको सम्मान बढ्ने छ, राज्यप्रति आम जनताको आस्था बढ्नेछ।
हो, तेजाब आक्रमणबाट पीडित हुनेहरुको र त्यसमा संलग्न अपराधीहरुको संख्या सानो छ अहिले। तर यस्ता अपराध समयमै नरोकिए त्यो झ्याङ्गिने छ। अरु अपराधीहरु पनि प्रोत्साहित हुने वातावरण बन्नेछ।
नेपालले दक्षिण एसियामा बढ्दो यो अपराधमा दण्ड र सजायको स्पष्ट र कडा प्रावधानसहित कानुन बनाएर त्यो क्षेत्रका लागि पनि एउटा प्रेरणादायी कदम चालेको छ। तेजाब बेचबिखनमा लाइसेन्स र खरिदका लागि पहिचान खुलाउन पर्ने प्रावधानपछि यो दुःखद् अपराध इतिहासमै सिमित रहोस्, कमसेकम आशा गर्ने ठाउँ बनेको छ।
